یک گام فراتر، برای ایران
فراتر یک گروه کارآفرینی است که میکوشد کارآفرینی نیک منشانه را توسعه دهد. فراتر از یک استارتاپ استودیو یک واحد احیا و یک بنیاد تشکیل شده است که خدمات توسعه نوبنگاه ها توسعه شرکتها و احیای شرکت های رو به زوال را به کسب و کارها ارائه میدهد. همچنین بنیاد فراتر نیز میکوشد تا در آموزش و پرورش منابع انسانی مورد نیاز زیست بوم نوآوری در ایران موثر باشد.
شبکه فراتر
جوانه
گزارش عملکرد
شبکه فراتر
پلتفرمی برای ارتباط، تعامل و هم‌افزایی کارآفرینان و نوآوران. ایجاد بستری برای اشتراک تجربه، شبکه‌سازی و رشد حرفه‌ای.
جوانه
ما با ارائه سرمایه هدفمند، دانش سیستم‌سازی و شبکه ارتباطی گسترده، از نوآوران حمایت می‌کنیم. هدف ما کاهش ریسک‌های مسیر رشد و کمک به تبدیل ایده شما به یک سازمان مقیاس‌پذیر و سودآور است.
گزارش عملکرد
مروری مستند بر فعالیت‌ها، دستاوردها و مسیر رشد مجموعه فراتر در بخش‌های مختلف، از آغاز تا امروز؛ تلاشی برای شفافیت، یادگیری و بهبود مستمر.
شرکت‌های جوانه‌زده
ما در جوانه آینده کارآفرینی را بازتعریف می‌کنیم؛ ساخت شرکتها و نوبنیادهایی که ارزش اجتماعی خلق می‌کنند. با سرمایه‌گذاری مالی و فکری، همراه تیمی از متخصصان باتجربه در استراتژی، کسب‌وکار، مالی، بازاریابی، منابع انسانی و مدیریت پروژه، تلاش می‌کنیم نوآوری‌ها را توسعه دهیم، سیستم‌ها را استقرار دهیم و مسیر رشد را هموار کنیم. با تحلیل داده و هوش تجاری، ایده‌ها را مقیاس‌پذیر کرده و آن‌ها را به نوبنیادهای اثرگذار بدل می‌سازیم.
فرابازیافت
بازآفرینی منابع، از دل پسماندهای صنعتی
ساده سازی تحول دیجیتال سازمان‌ها و افزایش بهره‌وری آن‌ها
شرکت توسعه ساختمان فراتر
شرکت توسعه ساختمان فراتر با رویکردی نوآورانه و پایدار، پروژه‌های ساختمانی آینده‌نگر اجرا می‌کند و به بهبود کیفیت زندگی و جامعه می‌پردازد.
مدرسه مدیریت فراتر
بستر یادگیری،تجربه اندوزی و مشاوره ای جامع برای مدیران
دوره میانداری
هدف جامعه‌ی شهروندسالار، ترویج همزیستی مسئولانه و کاهش تنش‌ها از طریق میانداری و گفت‌وگوی اعتمادساز است.
زیبایی، نیکویی، دانایی
دانایی:
دانایی فرزانه گیست، از خرد برآید و نیک و بد، کژ و راست و سود و زیان را دریابد. دانایی بدون خرد و شناخت بدست نمی آید. شناخت با تجربه و دانش نسبت دارد و از این دو بر می آید. دانایی نسبتی با باورها ندارد زیرا برآمده از سنجشگری و پرسایی است. دانایی به آدمی توانایی می بخشد تا او بتواند آگاهانه و با نیکروایی زیست خود و جامعه را پیش برد و سامان دهد.
شناخت کنشی است که به دانایی منجرمی شود، پس دانایی از اندیشیدن بهره می برد. دانایی ذاتی نیست، آن را باید کسب کرد و برای توانایی خود به کاربرد. از این رو دانایی پیکره ای است که همه مفاهیم و دریافت های فرزانه و بخردانه را در خود دارد و می تواند به صورت شهودی، عملی و عقلی به انسان یاری رساند.
دانایی همیشه خواستار گفتگو و شناسایی است، از این دو تغذیه می شود و خودرا با آن ها پَر و بال می دهد. او با آگاهی که در خود دارد درد و رنج را آرام می بخشد و شور و شوق را از سرکشی وامیدارد. با اوست که معنا در بستر کنش می بالد و کردار، گفتار و پندار نیک می شکوفد تا بتوان در جهانی متعادل با شادی و آشتی زندگی کرد.
نیکویی:
نیکویی کنشی است در برابر کنش بد! کنش بد جدایی می اندازد و آدمیان را نسبت به هم دریده می کند. نیکویی از خرد و دانایی بر می آید و روح آدمی را صفا می بخشد، از این رو همیشه میل به زیبایی دارد. نیکویی باعث حضور دلچسبی و طراوت در جامعه می شود چون همبستگی را آبیاری می کند.
نیکوکاری رفتن به سوی دیگری و فهم حضور و موجودیت اوست. از این رو میان نیکویی و دوستی رابطه ای نزدیک وجود دارد. می توان در میان نیکوکاران دوستی راستین را یافت. اینان می کوشند با کنش نیک خود به جهان معنایی مسئولانه دهند. نیکویی بهره ایست که سبب می شود احساسات و عواطف خشن پالیده شوند و خشونت تبدیل به همکاری و همیاری گردد. نیکویی ریشه عشق است که با گرمی و دلپذیری، آدمی و هستی را در برمی گیرد تا هردو بتوانند در گفتگو با هم فردا را درخشان کنند.
نیکویی با بد اندیشی ناسازگار است. ریا و نیرنگ را بر نمی تابد و در برابر کینه می ایستد. او هیچگاه خودرا بارکسی یا چیزی به عنوان راستی و حقیقت نمی کند. پارسایی ساق تنومند درخت نیکویی است که به او اجازه می دهد میوه های خودرا با دیگران تقسیم کند و از دورویی و زشتی فاصله بگیرد. نیکی همیشه در پی آفرینش است، آفریدن بهترین چیزها در سرزمین بدی ها و پلشتی هایی که روان را می فرسایند.
زیبایی:
در فرهنگ ایرانی زیبایی همیشه همراه با نیکویی و عشق است. هم زیبندگی مادی و حسی و هم زینت اخلاقی است. زیبایی احساسات و عواطف را تلطیف می کند و باعث شور و شوق می شود. زیبایی در هماهنگی چیزها خودرا بروز می دهد و خرد، تخیل و امیال انسان را تحریک می کند.
زیبایی را هم در چیزها و هم با چیزها می شود یافت و دید. اما این دیدن می تواند مطابق با دوره ها و اشخاص متفاوت باشد. بنابراین در باره زیبایی و چگونه گیش نمی توان به طور دقیق و مطلق سخن گفت و هرکس از ظن خود یار او می شود. شرایط بیرونی از نوع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی عواملی هستند که می توانند به چگونه گی زیبایی معنا دهند و آن را بسازند.
زیبایی سرخوشی و لذت به ارمغان می آورد. زیبایی جذاب است! هم در جسم ظهورمی کند و هم برآن می تابد، هم روح را به شوق می آورد و هم با روح ظهورمی کند. زیبایی ظاهر و باطن اشخاص را جذاب می کند و می سازد. هرکنشی به خودی خود نه زیباست و نه زشت، بلکه رفتار ماست که آن کنش را زشت یا زیبا می کند. هنگامی که کنشی به راستی و درستی و با زیبندگی انجام می شود در واقع با رخی زیبا خودرا نشان می دهد و برعکس کنشی که با رفتاری نادرست صورت می گیرد با زشتی همراه می شود.
